Başlangıcı kesin olarak bilinemese de Türk İşaret Dilinin varlığı ile ilgili ilk bilgiler XI. yüzyıla kadar uzanmaktadır.

Osmanlı Devleti'nde saray dışındaki işitme engellilerin eğitimi için ilk kez 1889 yılında Dilsiz Mektebi açılmıştır. Dilsiz Mektebinde işaret dili ile öğretim yapıldığı gibi sözel öğretim de uygulanıyordu. 1923 yılında İzmir'de engelliler için açılan okulda ise sözel eğitim tercih edilmişti. 1944 yılında Süleyman Gök'ün girişimiyle açılan Sağır Dilsiz ve Körler Okulu 1953 yılında Millî Eğitim Bakanlığına devredildi. Bu tarihten sonra okullarda Türk İşaret Dilinin kullanımından vazgeçilerek işitme engellileri konuşturmaya yönelik çalışmalar yapılabilmesi amacıyla sözel öğretim yaygınlaştırıldı.

Dünyadada 1880'de Milano Kongresi'nde işaret dili ile eğitimden vazgeçilmiş, sözel öğretime geçilmişti. Ancak 1960'lardan sonra dünyada yeniden işaret dili öğretimi yaygınlaşmaya başladı. TRT 1984 yılında televizyonda İşitme Özürlüler Haber Bülteni'ni Türk İşaret Dili ile yayımladı. İlk kez 1995 yılında Millî Eğitim Bakanlığı tarafından Yetişkinler İçin Türk İşaret Dili Kılavuzu yayımlandı. İlk kez 2005 yılında Engelliler Kanunu'nun 15. maddesiyle Türk İşaret Dili resmen tanınmış oldu ve Türk Dil Kurumu Türk İşaret Dilinin geliştirilmesi, sözlüğünün ve dil bilgisinin hazırlanması ile görevlendirildi.  

7-8 Haziran 2007 günlerinde ilk kez Türk İşaret Dili Çalıştayı düzenlendi.